Ş Harfiyle Başlayan Anlamı Güzel Yeni Doğmuş Erkek Bebeğe Arapça İsimler

Yeni Doğan Erkek Bebeğe Ş Hafiyle Başlayan Arapça İsimler ve Anlamı

Ş Harfiyle Başlayan Erkek Bebekler İçin Arapça Hangi İsimler Var Manası Nedir?
ŞAFİ: Suçlunun bağışlanması için araya girip yalvaran kimse, İyileştiren, şifa veren, İnandırıcı, inandıran.
ŞAHABEDDİN: Dinin yıldızı.
ŞAHADEDDİN: Dinin tanıklığı. Dinin belirtisi, işareti.
ŞAHADET: Şahitlik etme, şahitlik, tanıklık, Kelime-i şehadet, Açık, belirti, Şehit olma, şehidlik.
ŞAHAMET: Şişmanlık, topluluk.
ŞAHAP: Alev, ateş parçası, Kayan yıldız, akan yıldız, Cesur yürekli kimse.
ŞAHİD: Bir yerde bulunan, bir şeyi gören ve gördüğü ve bildiği şeyler konusunda bilgi veren kimse, tanık, Bir akdin yapılması sırasında taraflardan birinin yanında hazır bulunan, Doğrulayan, isbat eden, Hz. Muhammedin sıfatlarından.
ŞAİK: İstekli, hevesli.
ŞAİR: Şiir yazan kimse, ozan.
ŞAKİR: Şükreden, durumundan memnun olan. Allaha şükreden. Kuranda çok sık geçen kelimelerden biridir.
ŞAKRAK: San asma nevinden bülbül gibi öten bir kuş.
ŞAMİH: Yüksek, görkemli.
ŞAMİL: Şümulü bulunan, içine alan, kaplayan, havi. Ünlü Kafkas Türk liderlerinden Dağıstan aslanı Şeyh Şamil.
ŞARANİ: Gür ve uzun saçlı kimse. İslam tarihinde bu isimde birçok meşhur vardır.
ŞARIK: Doğup parlayan, parlak.
ŞÂTİ: Kıyı, kenar.
ŞATIR: Neşeli, şen, Büyük bir kimsenin atı yanında gitmekle vazifeli ağa.
ŞEBAB: Gençlik, tazelik.
ŞEBİB: Gençlik, tazelik.
ŞECAAT: Yiğitlik, cesurluk, korkusuzluk, kalb metinliği.
ŞECİ: Cesur, yürekli, yiğit.
ŞEFAADDİN: Dinin, Allah ile kul arasınadaki aracılığı, dinin şefaati.
ŞEFAAT: Birinin suçunun bağışlanması ya da dileğinin yerine getirilmesi için o kimseyle başkası arasında yapılan aracılık, dua.
ŞEFAATİ: Şefaatle ilgili.
ŞEFİ: Şefaat eden.
ŞEFİK: Şefkatli, acıması olan, esirgeyici.
ŞEFKAT: Sevecenlik, acıma ve sevgi duygusu.
ŞEHADET: Şahitlik etme, şahitlik, tanıklık, Kelime-i şehadet, Açık, belirti, Şehit olma, şehidlik.
ŞEHAMET: Zeka ve akılla birlikte olan yiğitlik, cesaret.
ŞEHBA: Kır, akçıl, Haleb şehri.
ŞABAN: Aralık, fasıla, Hicri, Kameri ayların sekizincisi, üç ayların ikinci ayı.
ŞABEDDİN: Din topluluğu, cemaati.
ŞAFAK: Güneş doğmadan az önce ufukta beliren aydınlık.
ŞEHİD: Allah yolunda canını feda eden müslüman, İslam uğruna ölen müslüman, şehadet mertebesine erişen kimse, Fikri, inancı, ülkesi uğruna ölenler için de teşmilen kullanılmaktadır. Vatan şehidi, Ayrıca isimlerde ek yapılabilir. Şehidcan, Şehidnur, Şehidhan.
ŞEHİM: Akıllı ve kurnaz yiğit.
ŞEMAİL: Huylar, davranışlar, alışkılar, Bir kimsenin dış görünüşünün özellikleri.
ŞEMDİN: Dinin mumu, dinin aydınlığı.
ŞEMİ: Mumla, ışıkla ilgili, ışıklı, Mum yapan ya da satan kimse.
ŞEMİM: Güzel kokan, güzel kokulu, güzel koku.
ŞEMS: Güneş.
ŞEMSEDDİN: Dinin güneşi, dinin insanlara verdiği aydınlık.
ŞEMSİ: Güneşe ait, güneşle ilgili.
ŞERAFEDDİN: Dinin şereflisi, büyüğü.
ŞERAFET: Şerefli olma hali. Soydanlık, asalet. Hz. Muhammed (s.a.s)in soyundan olma.
ŞEREF: Yücelik, ululuk, izzet, seçkinlik. İyi ahlak ve faziletler sonucu meydana gelen manevi yücelik, İyi ün. İftihar edilecek şey.
ŞERİF: Şerefli, kutsal. Soylu temiz.
ŞEVKET: Azamet, büyüklük, ululuk, debdebe, haşmet.
ŞEVKİ: Şevkle ilgili, şevke ait, neşeli.
ŞEYBAN: Saçlarına ak düşmüş yaşlı kimse. Moğol hükümdarlarından birisi.
ŞEYH: Yaşlı adam, ihtiyar, Kabile ve aşiret reisi, Bir sahada üst seviyeye gelmiş, otorite, Tekke ve zaviye reisi.
ŞEZRE: İşlenmemiş ham altın. Süs için asılan inci ve altın.
ŞİHAB: Kıvılcım. Akan yıldız, Cesur, yürekli.
ŞİHABEDDİN: Dinin parlak yıldızı.
ŞÜCA: Cesaretli, cesur, yiğit, Aslan ve yengeç arasında yıldız kümesi.
ŞÜKRAN: İyilik bilme, gönül borcu, minnettarlık.
ŞÜKRÜ: Şükretme, minnettarlıkla ilgili.