Arapça Anlamı Güzel Ş Harfiyle Başlayan Yeni Doğan Kız İsimleri

En Güzel Manalı Ş Harfiyle Başlayan Yeni Doğmuş Kız Bebeklere İsim

Kız Bebekler İçin Ş Harfiyle Başlayan Arapça Hangi İsimler Var Manası Nedir?
ŞAFAKNUR: Şafak aydınlığı.
ŞADUMAN: Sevinçli, neşeli, memnun.
ŞADİYE: Memnunluk, sevinç, gönül ferahlığı, Güzel sesle şarkı okuyan, şiir söyleyen.
ŞAHADET: Şahitlik etme, şahitlik, tanıklık, Kelime-i şehadet, Açık, belirti, Şehit olma, şehidlik.
ŞAHİKA: Zirve, doruk, dağ tepesi.
ŞAHSINUR: Nurlu kişi, aydınlık kimse.
ŞAİKA: İstekli, hevesli, şevkli.
ŞAİRE: Kadın şair, daha çok unvan olarak kullanılır.
ŞAKAYIK: Bahçelerde yetiştirilen, pembe, kırmızı alaca çiçekler açan, çok yıllık süs bitkisi.
ŞAKİRE: Şükreden, durumundan memnun olan. Allaha şükreden. Kuranda çok sık geçen kelimelerden biridir.
ŞAMİHA: Yüksek, gösterişli, Kibirli.
ŞAMİLE: Şümulü bulunan, içine alan, kaplayan, havi. Ünlü Kafkas Türk liderlerinden Dağıstan aslanı Şeyh Şamil.
ŞEFAAT: Birinin suçunun bağışlanması ya da dileğinin yerine getirilmesi için o kimseyle başkası arasında yapılan aracılık, dua.
ŞAZİMET: Kimseye benzemeyen, farklı, tek, eşsiz.
ŞECİA: Cesur, yürekli, yiğit.
ŞEFAKAT: Şefkat, acıyarak ve esirgeyerek sevme.
ŞEFİKA: Şefkatli, acıması olan, esirgeyici.
ŞEFKAT: Sevecenlik, acıma ve sevgi duygusu.
ŞEHADET: Şahitlik etme, şahitlik, tanıklık, Kelime-i şehadet, Açık, belirti, Şehit olma, şehidlik.
ŞEHİD: Allah yolunda canını feda eden müslüman, İslam uğruna ölen müslüman, şehadet mertebesine erişen kimse, Fikri, inancı, ülkesi uğruna ölenler için de teşmilen kullanılmaktadır. Vatan şehidi.
ŞEHİME: Akıllı ve kurnaz yiğit.
ŞEHLÂ: Koyu mavi ela göz, Hafif, tatlı şaşı.
ŞELALE: Büyük bir akarsuyun yüksekten düşmesiyle meydana gelen büyük çağlayan, çavlan.
ŞEMİME: Güzel kokulu şey.
ŞEMİNUR: Mum ışığı, mum aydınlığı.
ŞEMSİNUR: Güneşin ışığı, nuru.
ŞERARE: Kıvılcım.
ŞERİFE: Şerefli, kutsal. Soylu temiz.
ŞETARET: Neşe, sevinç, şenlik.
ŞEVKİYE: Şevkle ilgili, şevke ait, neşeli.
ŞEVVAL: Hicri takvime göre yılın 10. ayı, ilk üç günü şeker bayramıdır.
ŞEYBE: Saçlarına ak düşmüş yaşlı kimse. Moğol hükümdarlarından birisi.
ŞEYMA: Bedeninde ben veya benzer bir izi olanlar, Hz. Peygamberin süt kardeşi.
ŞEZA: Kokulu şeylerin kokusu.
ŞEZERÂT: İşlenmeden maddenin içinde toplanan altın parçaları. Süs olarak kullanılan inci ve altın taneleri.
ŞİFA: İyi olma, kurtulma.
ŞİHBAN: Kıvılcımlar, Akan yıldızlar.
ŞÖHRET: Şöhretli, ünlü, şöhreti ağızlarda dolaşan.
ŞÜLE: Alev, yalım. Alevli ateş.
ŞÜCEYNE: Ağaçcık, nihal.
ŞÜKRAN: İyilik bilme, gönül borcu, minnettarlık.
ŞÜKRİYE: İyilik bilme, minnettarlıkla ilgili, iyilik bilen.