İnsan Olmakta Zorlandım

Savaş İsimli Şiir
Bu şiir 4 Ekim 2006 senesinde bir insanın hayatla, dünyayla, kendisiyle, insanlığıyla, nefsiyle mücadelesini anlatmaktadır. Tabiki şiir severlerin yorumuna açıktır. Ziyaretçilerimizin bu şiirde ne gözlemediklerini, ne düşündüklerini, ne gördüklerini yorumlarında belirtirlerse bizlerde memnun oluruz.

SAVAŞ
Tamahım yok dünyaya
Hiçbir şey beklemedim ondan
Nedense sevmedim sevemedim
Bu dünyada hiç gülemedim.

Bir satranç tahtası bu alem
Yaşamsa bir oyun
İnsanlar birer piyon
Sonu ise şah ve mat.

Hiç kalp kırmak istemedim
Günahı hele hiç düşünmedim
İrademe sahip olamadım
İnsan olmakta zorlandım.

Ne insanlar gördüm
Kimleri tanıdım
Kimseden fayda bulamadım
Yine kendimle kaldım.

Ahsen-i takvimiz biz
Ama kıymetini bilmeyiz
Niye hiç şükretmeyiz
Affet bizi rabbim cahiliz biz.

İlmimizde alim değiliz
Düşünmekte görmekte aciziz biz
Bu ne zalimlik bu ne zulüm
Hep kendimize etmişiz.

Dost sandığım eller pençe olmuş
Yumuşak bildiğim kalpler taş kesilmiş
İnsan dediğim insanlar nefse uymuş
Yalan dünyada yaşamak nede zormuş.
Yazan: N.T
Yazıldığı Tarih:  4 Ekim 2006